_- Voorbij
Dachterb1ij
20 gedichten
Zevenenzestig
Je weet nog goed
hoe jullie in de Opel
die door je opa werd bestuurd
over de Holterberg reden
Je weet nog goed
de wandelingen
tussen velden graan
in dragelijke avondzomer
Denk je daar weer aan
komt In The Summertime
vanuit de autoradio
Terwijl dat drie jaar later
pas een hit werd
toen er al zoveel anders was
Helden
Het waren eens de helden
die zich door tienermeisjes
op nog niet door eerste vriendjes
vastgepakte puberhanden lieten dragen
en geadoreerd en door de manager bestuurd
de fans in gillend katzwijm lieten smachten
naar een volgend kassucces
Het waren ooit de helden
die zich door voetbalkijkers
op een nog hoger dan het aantal goals
verheven voetstuk lieten plaatsen
en gefortuneerd en met de spieren soms verzuurd
de clubs op gouden benen lieten bieden
bij een volgende transfer
Nu is de roem vergaan
en zien zij als zij dat nog kunnen
hoe jongeren in soortgelijke rollen
die van de held met verve spelen
Zij gaan dezelfde weg
Maar waren onze helden stripfiguren
dan konden zij tot in de eeuwigheid der tijd
door kundig kopiërend tekenaarstalent
blijvend steeds
de helden blijven
Schichten Van Donar
Als Donar, God van de Donder
in woede ontstoken
met zijn wagen in razende vaart
voort wordt getrokken door de twee bokken
in het donker van de aardzwarte nacht
En Mjöllnir, zijn magische hamer
geworpen wordt
waardoor bliksem ontstaat
die de wereld met geseling straft
Dan heeft de nietige mens
onder de boom geen verweer
De vlieger van Benjamin Franklin ten spijt
flitsen de schichten
en belichten de duisternis
in de laatste secondes
van in de ogen der Goden
nietig bestaan
Bitter
Zij is nu als haar thee zo bitter
dat suiker niet meer helpen wil
De zoete zwoele smaak van vroeger
Moderne tijd vol bitterheid
Ooit stemden kinderstemmen vrolijk
Olijk kijkt het kind haar aan
maar deze ogen zullen zien
wat reeds de oude zagen
Woorden niet meer uitgesproken
Circulerend, repeterend
zuurstof uit de hersens werend
Een afgesloten raam
Zo bitter is haar afgekoelde té-
levisie brengt nog mensen
In de echtheid als bezoek
zouden zij wat zoetheid geven
Maar eenzaam bitter blijft haar thee
Dat Alles
Dat de zesde trede van de trap
die de zolder met het huis verbond
bij een betreden kraakte
en zijn aanwezigheid verried
als er al iemand luisterde
Dat schuinheid van het zolderdak
halvering van zijn ruimte impliceerde
Dat elk gewassen laken
in geval van regenval
en in het trapgat opgehangen
net als de vuile was
dan niet naar buiten mocht
Dat alles was zoals het was
Maar ook dat isolerend materiaal
niet enkel om de koude te verdrijven
in het dak was aangebracht
maar zich ook genesteld had
in plaats van zelfvertrouwen
Verliezingsdag
De roodgestipte uitgevouwen lijsten
op de politieke voorkeur
van de kiezers gesorteerd
laten, terwijl de dag veravond
door het geknars van kandidatentanden
de spanning
meer, want luider, hoorbaar zijn
Wanneer dan, door verschil in hoogte
van de stapels uitgebrachte stem
zich de waarheid heeft getoond
spreekt de daaruit blijkende verliezer
in met moed gevulde schoenen
sip van toon
zijn aanhang toe
En de overwinnaar slaat
zijn eerder politieke gade gade
quasi mededogend maar
meedogenloos
De vuist haast overstromend
door zijn lach
Een Kerstgedachte
Als ik aan het kerstgebeuren denk
voel ik ieder jaar mijn hart weer bonzen
Met gretigheid denk ik aan mijn geschenk
en de rijk gevulde tafel voor de onzen
Geen boodschap aan de herders en de ster
of aan de vrede die men wil bereiken
De kans daarop ligt volgens mij te ver
We gaan maar eens een leuke show bekijken:
Raketten worden afgevuurd!
— Heb jij mij wel een kaart gestuurd”?
Ze zijn weer aan het bombarderen!
— Wil jij voor mij een toastje smeren?
Dan lig ik 's avonds uitgeteld in bed
De flessen leeg en weer teveel gegeten
Mijn wekker is voorlopig uitgezet
En dat geldt evenzeer voor mijn geweten
Moedeloosheid Is Een Deur
Moedeloosheid is een deur
is een deur, is een deur
Moedeloosheid is een deur, is een deur
is een vastgeklemde deur
is een maar-niet-bellen deur
is een dichte, licht ontwrichte
onverrichter-zake deur
is een deur, is een deur
is een versperring, is een deur
is een misschien-toch, is een deur
is een wil-meedoen, een wil-lachen
een wil-leven deur
is een deur, is een deur
Moedeloosheid is een deur, is een deur
is een deurtje
op een kier
Awakening Nr. 2
Een kleed zo donker als de nacht
ligt in plooien op de stad
De maan, weerhouden door de wolken
mag zo het zonlicht niet weerkaatsen
In de somberheid van mijn vermoeide hoofd
lopen gedachten in verlichte straten
waar liggend in een diepe slaap
ik mensen uit mijn nu en toen ontmoet
Zij sluiten snel een coalitie
van vermanend vingers wijzen
En tijdens mijn nog schuldbewust herkennen
van de stemmen glijden deze langzaam weg
Mij op mijn Mea Culpa attenderend
werpen wolkenkrabbers schaduw
op mij, verloren wandelaar
lopend langs betrapte stenen gevels
Dan wordt aan het einde van het verste block
een roze schijnsel sterker
het donker van de nacht verdrijvend
Hoog boven mij, vanuit een raam
klinkt traag en ijl en scherp
een stem vol eenzaamheid
Een jazztrompet
Aubade aan de nieuwe dag
Voetbalvrouwen
Bij de term voetbalvrouwen
dacht ik aan hen die na hun trouwen
met creditcard en luide keel
het P.C. Hooftstraatpersoneel
dure kleding onder snauwen
naar hun bolides toe liet sjouwen
Een ander type voetbalvrouwen
steekt wél de handen uit de mouwen
waarbij hun benen dan presteren
waar heren nog van kunnen leren
Maar daarvoor krijgt men haast zoveel
als P.C. Hooftstraatpersoneel
Orakel
Mocht hij ooit
zo'n negentig jaar oud zijn
en op een stoel gezeten
voor een uitverkochte zaal
onverstaanbaar
zijn 'Blazend in de Wind’
vanaf papier nog fluisteren
dan zal men in aanbidding juichen
als het orakel van weleer
ook aan hen nog is verschenen
en men dat later zeggen kan
De Vijfhoek
In weer en wind
een buurt met een wirwar
van straatjes en steegjes
waarin kunstenaars huizen
gebruiken om daar hun gegeven talenten
tot uiting te brengen
in kleurrijke werken
Niet alleen hoekig en veel meer dan vijf
Een soort Greenwich Village
een Haarlems Montmartre
de Hollandse nuchterheid niet zelden beland
op bodems van kannen
maar de wijsheid van leven
blijvend in man en in vrouw
Kwasten en schrijfgerei en instrumenten
maken De Vijfhoek een zotte fontein
Elektrik iconisch
gaat Hannes maar door
tussen en met verwanten van geest
En waar een andere bibliotheek
dan die van de stad
irrationeel maar met passie verkoopt
De Vijfhoek
een artistieke enclave
achter de winkelstraat
waar toch de wirwar aan
in weer en wind winkelend massapubliek
amper een boodschap aan heeft
Buurmans Gras
Buurmans gras is altijd groener
Hij is dan ook een echte doener
Want hij vertroetelt elke spriet
die van zijn aandacht zo geniet
Zijn hele tuin houdt hij gezond
Het is een prachtig stukje grond
Maar de perfectie komt toch pas
tot uiting in het groenste gras
Al wipt hij ook het onkruid weg
of knipt weer eens secuur de heg
het is zoals u raden kon:
zijn troetelkind is het gazon
Buurmans gras is altijd groener
En al mijn pogingen die doen er
niets meer toe want elke spriet
in mijn gazon valt in het niet
Zwanenburg
Als de suikerbietentijd weer was begonnen
hing overal de geur van de fabriek
En had de voetbalclub opnieuw gewonnen
dan was er vreugde bij een trouw publiek
Als de week weer naar het einde was gelopen
ging het jonge volkje vrolijk aan de zwier
En wagenwijd stonden hun deuren open
Waarom bleef die van mij toch op een kier?
Het lag aan mij en niet aan jou
Kansen genoeg, maar zonder scoren
Al was de lucht vaak zomers blauw
Het zat vooral tussen mijn oren
Als de vogels van metaal mij luid passeerden
Of ik in stilte in mijn kamer zat
leek niemand echt te zien wat ik ontbeerde
en dat ik zelfvertrouwen nodig had
Het lag aan mij en niet aan jou
Kansen genoeg erbij te horen
Al was de lucht vaak stralend blauw
Ik was alleen tussen mijn oren
Oude Ogen
Op de foto
kijken haar ogen
jong naar een wereld
die niet meer bestaat
Veranderd
de stad en de auto's
Gemoderniseerd
en mede door foto's vergat
zij de tijd
in zijn glijdende wijziging niet
Door oude ogen
bekijkt zij de hare
nog jong als de wereld
die niet meer bestaat
en waarvan nog zichtbaar
een foto haar rest
Pampus
Verrezen uit het wijde water
nabij het grote Amsterdam
ligt nu, zovele jaren later
nog altijd Pampus, oud en stram
Bewapend was het garnizoen
Paraat stonden kanonnen
Toch is er niemand fier en koen
ooit een gevecht begonnen
De Afsluitdijk werd aangelegd
en daarmee Pampus’ pleit beslecht
want het verwerd ten langen leste
tot slechts een nutteloze veste
Nu spelen in de droge gracht
de kinderen piraat
Maar niemand wordt er meer verwacht
die echt ten strijde gaat
Historie in het wijde water
Uit Muiden vaart men weer en heen
Ook nu nog, vele jaren later
is Pampus meer dan staal en steen
Dennenlaan
Oh Dennenlaan
die ooit de hoofdstraat was
in mijn verleden leven
George Rekers met
zijn bakken vol vinyl
De Mavo even verderop
voortgezet maar dorps
De eerste uitgedraaid
de tweede nu vervallen
Man Hing
het restaurant
dat na verlies van Duitsland
door Oranjefans bezet
nog troost door eten gaf
Oh Dennenlaan
nu rijd ik er doorheen
en in mijn achteruitkijkspiegel
zie ik alleen nog terug
het nieuwerwets bebouwd restant
van een voorgoed verleden
Haiku Voor De Vier Seizoenen
Lente
Het is jong en groen
waar lammetjes dartelen
en leven begint
Zomer
Het zwembadenweer
laat bij aanhouding snakken
naar regen zo koel
Herfst
Blaadjes ontgroenen
en verlaten hun bomen
zonder groet of dank
Winter
Een deken van sneeuw
vleit zich over het leven
en alles ligt stil
Watersnaters
Alle eentjes Zwemmen in het water
De tweetjes blijven liever aan de kant
Want de eentjes met hun luid gesnater
zijn voor de tweetjes reuze irritant
Alle eentjes Zwemmen in het water
De drietjes maken zich totaal niet druk
Want de eentjes met hun luid gesnater
weerhouden niet de drietjes van geluk
Ben jij een eentje, tweetje of een drietje’?
Ik denk dat ik vaak als een tweetje doe
Terwijl je als een drietje meer geniet, je
wordt dan van die eentjes niet zo moe
ledereen is wel een watersnater
Van rustig aan tot snaterend misbaar
De eentjes, tweetjes, drietjes in het water
Zo zit toch het leven in elkaar
Rebel Corners Revisited
Een deken van verlatenheid
die Rebel Corners overdekt
Zonder hartslag nu de slaap
al zoveel jaren lang voorbij
Het einde nadert van de rit
Bevend ligt mijn oude hand
op de verroeste deurkruk
Wederkerend tot het stof
Een whiskyglas, gebroken
Koude koffie, zo verbitterd
als de beschonken waanzin
waar Alice aan bezweek
Sweetheart, oude autobus
overwoekerd door de tijd
Ver na de laatste passagier
van de weg in het verleden
Vaarwel dan Rebel Corners
Ten afscheid kwam ik terug
om nu in rode avondlucht
de horizon voorbij te gaan